Ógerilsneyddur tónn
Maí 2013
Ritstj. Steinar Örn Atlason
Tryggvi Þormóðsson. T2_TrÞ. Án númers.
Undir lok áttunda áratugarins var ekki margt nýtt að gerast í tónlistarlífi landsmanna, vinsælar tónlistarstefnur höfðu á vissan hátt gengið sér til húðar og á yfirborðinu virtist ekki mikið vera um þróun í tónlistinni. Helst var að endurvinnsla á eldri dægurlögum í nýjum útsetningum teldist til einhverrar þróunar, hinir nýju vindar pönkkynslóðarinnar voru ekki farnir að láta á sér kræla svo neinu næmi.
Magnús Þór Jónsson, Megas, hafði á undanförnum árum gefið út hljómplötur sem við fyrstu sýn virtust býsna framúrstefnulegar. Þegar betur var að gáð þá var tónlistin á þeim um margt býsna hefðbundin en það var fyrst og fremst óvanalegt sjónarhorn ljóðmælanda í textum Megasar á sögu og hefðir íslensku þjóðarinnar sem gaf tónlistinni þennan blæ.
Megas hafði á undangengnum hljómpötum unnið með helstu sveitunum á hverjum tíma, fyrst Júdasi frá Keflavík á Millilendingu (1975) og svo Spilverki þjóðanna á Á bleikum náttkjólum (1977). Þegar hér var komið sögu hafði Megas tilbúin ein 17 lög í nýtt verkefni og núna voru fengnir til samstarfs nokkrir af virtustu tónlistarmönnunum í rokkinu og djassinum, þeir Guðmundur Ingólfsson píanóleikari, Björgvin Gíslason gítarleikari, Pálmi Gunnarsson bassaleikari, Lárus Grímsson hljómborðs- og þverflautuleikari og Sigurður Karlsson trommuleikari.
Verkið nefndist Drög að sjálfsmorði og voru haldnir tvennir hljómleikar dagana 4.-5. nóv. 1978 í Menntaskólanum við Hamrahlíð þar sem efnið var tekið upp og gefið út á samnefndri plötu. Leigt var 24 rása upptökutæki erlendis frá til upptökunnar. Tónleikarnir hafa hlotið sérstakan sess í tónlistarsögu Íslendinga fyrir margra hluta sakir. Megas var þá þegar orðin hálfgerð þjóðsagnapersóna og gaf heiti hljómleikanna tilefni til mikilla og á stundum djúpra vangaveltna um þýðingu þessa nafns. Ýmsir töldu hljómleikana vera svanasöng Megasar en aðrir sáu í þessu framtíðarsýn rokksins. Samsetning sveitarinnar var líka óvenjuleg, hljóðfæraleikararnir komu úr ólíkum áttum, úr djassi, dægurlagasveitum, rokksveitum og djass/fönk-bræðingssveitum. Slíkar samsetningar hafa síðan orðið algengari.
Myndin er svipmynd úr syrpu ljósmynda sem teknar voru í æfingahúsnæði Hljóðrita í Hafnarfirði sem hljómsveitin hafði til umráða fyrir hljómleikana og sýnir m.a. vel vinnubrögð Megasar við tónsmíðarnar, allt skrifað út á nótnablöð og menn settir vandlega inn í þau mál.